İlerleyen yaşı ve sağlık sorunları nedeniyle bir süredir taş yontmaya ara veren Hüseyin Çakıl, bugüne kadar şekil verdiği 400’den fazla taşı bir çok güzel sanatlar öğrencisinin ve yontu meraklısının da uğrak yeri haline geldiği evinin çatı arasında ve bahçesinde sergiliyor.

“Çocukluğumdan beri taşlara merakım vardı”
1965 yılında Yazıhan’a yerleşirken ev yapımında arta kalan taşlara yazılar yazmaya başladığını aktaran Çakıl, ”Çocukluğumdan beri taşlara merakım vardı, Malatya’ya gidince cami önlerinde yazıları görünce bende bunları yazayım diye heveslenirdim. Daha önce de torna vida yoktu, zor şartlar altında yazılar yazıyordum. Eski yazıya çok uğraştım ama alışamadım hocasız olmuyor sonra Türkçeye çevirdim” dedi

“Taşlar yüzünden hanımla arayı bozdum”
Bir süre Almanya’dan getirdiği keski aletleri ile de çalışmalar yaptığını aktaran Çakıl, “Malatya’da mezar taşlarına yazı yazan birinden keski ve murç istedim vermedi. Daha sonra saniyeden ve Almanya’dan temin ettiğim keskilerle devam ettim derken yaşta geçti taşta bitti. Hanımla arayı bozdum hanım taş yapmama karşı idi. Torunlarım taşları satmamı istemiyor ilerde müze de sergilemeyi düşünüyorlar” diye konuştu