Onlar için gece gündüz fark etmiyor.

Tek hedefleri son kıvılcım sönene kadar aralıksız olarak ateşe karşı savaşmak.

Onlar için yangının, alevin büyüğü, küçüğü yok. Birlik ve beraberlik içinde bir taraftan hortum taşıyorlar, bir taraftan tırmık ile kürek ile alan temizliği yapıyorlar.

Gündüzleri en büyük destekçileri olan helikopterler, uçaklar gidince gece yanan ağaçların ve kuşların ağıtları ile baş başa kalıyorlar.

Sarp araziler, her an üzerlerine dönen ters rüzgar tehlikesinin yanında ‘su bitti’ çığlığı en büyük korkuları.

Zor görevleri boyunca buldukları bir parça lokmayı kardeş payı bölüşerek katık yapıyorlar.

Onlar için domates, peynir, zeytin, salatalık, ekmek, biber, yeşil vatanı düşündükçe birer ızgara kebap misali.

Gecenin karanlığında odun ateşinde yapılan bir bardak çay ise bütün yorgunlukların unutulduğu an.

Uykusuz, yorgun gecenin ardından alevleri söndürmenin, yeşili korumanın huzuru, mutluluğu güçlerine güç katıyor.

Teknik elemanı, orman muhafaza memuru, işçisiyle tek ortak isimleri var onların “Ormancı”.

Yangına hassas bölge olan Muğla Orman Bölge Müdürlüğünde alev savaşçılarının gece yaptıkları söndürme, soğutma çalışmaları ve dinlenme anları Muğla Orman Bölge Müdürlüğü Basın İletişim Şube Müdürlüğünde görevli Muzaffer Deniz’in objektifine yansıdı.