Astrobiology’de yayınlanan çalışmada, Mars yüzeyinden fırlayıp neticede Dünya’ya inen taşlar olan Mars meteoritlerinin kimyasal kompozisyonlarına bakıldı.
Yapılan analiz sonucunda, bu taşların sürekli olarak suyla temas etmeleri halinde, Dünya’nın derinliklerindeki karanlık yerlerde yaşayanlara benzer mikrobiyal toplulukların yaşamını desteklemek için gereken kimyasal enerjiyi üretebileceği belirlendi.
Bu meteoritler Mars kabuğunun geniş alanlarını temsil ediyor olabileceği için, bulgular Mars’ın yüzeyinin altının büyük bölümünün yaşanabilir olabileceğini gösteriyor.
NASA’nın Jet İtki Laboratuvarı’nda görev yapan ve çalışmanın liderliğini yürüten Jesse Tarnas, “Buradaki önemli çıkarım, Mars’ta nerede yer altı suyu varsa, orada yüzey altındaki mikrobiyal yaşamı desteklemeye yetecek kadar kimyasal enerji olmasının da büyük bir olasılık olduğu. Mars yüzeyinin altında yaşam hiç başladı mı bilmiyoruz ama eğer başladıysa, orada o yaşamı bugüne kadar devam ettirmeye yetecek kadar bol miktarda enerjinin olacağını düşünüyoruz,” diyor.
Çalışmada Radyoliz İçin Gereken Bileşenler Arandı
Son birkaç on yılda, bilim insanları Dünya’nın derinliklerinin pek çok canlı topluluğuna ev sahipliği yaptığını keşfettiler. Güneş ışığı görmeyen bu canlılar, taşlar ve kayalar suyla temas ettiğinde meydana gelen kimyasal tepkimelerin yan ürünlerini kullanarak hayatta kalıyorlar.
Bu tepkimelerden biri de, kayaların içindeki radyoaktif elementler gözeneklerde ve çatlaklarda hapsolan suyla tepkimeye girdiğinde meydana gelen radyoliz. Bu tepkime su moleküllerini hidrojen ve oksijen bileşenlerine ayırıyor. Serbest kalan hidrojen geriye kalan yer altı sularında çözünüyor ve pirit gibi mineraller de sülfat minerallerini oluşturmak için serbest kalan oksijeni emiyor. Mikroplar çözünen hidrojeni yakıt olarak yutabiliyor ve sülfatlarda korunan oksijeni de o yakıtı “yakmak” için kullanabiliyorlar.
Yapılan bu yeni çalışmada, radyolize dayalı bu yaşam ortamları için gereken bileşenlerin Mars’ta var olup olamayacağını görmek isteyen araştırmacılar, NASA’nın Curiosity ve diğer uzay araçlarının verilerini ve Mars meteoritlerinin bileşen verilerini kullandılar.
Araştırmacılar radyoliz için gereken bileşenleri aradılar: toryum, uranyum, potasyum gibi radyoaktif elementler; sülfata dönüştürülebilir olan sülfür mineralleri ve suyu hapsetmeye yetecek kadar gözenek alanına sahip kayalar. Sonuçta, araştırmacılar birkaç farklı Mars meteoriti türünde, tüm bu bileşenlerin Dünya’dakilere benzer yaşam ortamlarını desteklemeye yetecek miktarlarda mevcut olduğunu buldular.
Orijinal makale: Science Daily