Sanatçı Müjde Ar, İstanbul Küçükçekmece Belediyesi’nin ‘Çekmecemde Kitap Var’ söyleşisine katılarak Sefaköy Kültür ve Sanat Merkezi’nde vatandaşlarla bir araya geldi.
Söyleşide, annesi Aysel Gürel’in 60 yıl boyunca biriktirdiği şiirlerinden toparlanan ‘Ne Kavgam Bitti Ne Sevdam’ adlı kitap katılımcılara hediye edildi.
Ar, söyleşide Gürel’in yazdığı ‘Ünzile’nin hikayesini ve Gürel’in kitaplara olan bağlılığını anlattı.
“BENİ KAPININ DEMİRİNE BAĞLADI”
Çocuklukta çok parasızlık çektiğini söyleyen Ar, “Çocukken 6 ay mercimek yediğimizi hatırlıyorum. Böyle bir hayat varken, annem Cağaloğlu’na gidip bize cilt cilt kitaplar alırdı. 10 yaşındayken sokak kapısının demirine beni bağlayıp ‘Karamazov Kardeşleri her gün 30 sayfa okuyacaksın’ dedi. ‘Deli Aysel’ diyorlardı etraftan. Ama ne kadar akıllı olduğunu sonradan fark ettik. Bizim evimiz kitap doluydu. Onun hayatı kitaptı. Hiç ilgilenmediği konulardan oluşan kitaplar bile vardı. Sorduğumda ‘Benim merakım sonsuz’ diye ifade ederdi” dedi.
Sanatçı, annesi Gürel’in yazdığı ‘Ünzile’ şarkısının hikayesini şu sözlerle anlattı:
“Annemle turnedeydik. Turnede otobüsün lastiği patladı. Bizi şoför indirdi. ‘Şurada bir köy var, oraya gidelim’ dediler. O sırada köy düğünü oluyordu. Ben Ünzile’yi gördüm. O düğüne şahit oldum. Annemin de bir fotoğraf makinesi vardı. Her yerde bizim resmimizi çekiyordu. Annem düğün kalabalığının arasına karıştı. Orada kadının biri ona ‘Abbas’ın kızı bu. Bunu 7 koyuna verdiler. Kız güzel yoksa iki koyuna gidiyor burada kızlar’ dedi. Annem otobüse döndükten sonra orada otobüste yazdı Ünzile’yi. O ağıttır aslında.”
“KADIN HAKLARI İÇİN ÖLÜNCEYE KADAR MÜCADELE EDECEĞİM”
Ar sözlerine şu şekilde devam etti:
“50 sene geçti. Hala kadınlar alınıp satılıyor. Annem gibi kadın hakları için ölünceye kadar mücadele edeceğim. Kim ne derse desin dinlemiyorum. Annem ölmeden önce bacağı titrerken bile yazdı. Ben de 85 tane film yaptım bu filmleri kadınlar için yaptım. Ölmeden önce kıymeti bilinmiyor ama annemi kaybettikten sonra fark ettim ki annemi özellikle kadınlar anlamış. Çünkü annem çoğu şeyi onlar için yazdı.”