Hafta sonu düzenlenen “İktidar Yolunda CHP Belediyeciliği Çalıştayı“nın açılışında CHP Genel Başkanı Özgür Özel’i dinlerken, 1991 yapımı Oscarlı İtalyan filmi Mediterraneo (Akdeniz) geldi aklıma. Çünkü o filmdeki bir replik biz solcuların hayatını özetler niteliktedir.

Filmde 2. Dünya Savaşı’nda bir Yunan adasında unutulan bir manga askerin hikayesi anlatılır.

Askerler unutulduklarını fark ederek, ada sakinleri ile yeni bir hayata başlarlar. Bir gün acil iniş yapan bir uçağın pilotundan savaşın bittiğini öğrenirler. Uçağı tamir eden pilot ile ülkelerine yardım çağrısı yaptıktan sonra askerlerin içerisindeki Çavuş neşe içerisindedir. Devamlı aynı repliği tekrarlar: “Yeni bir İtalya yaratacağız!..”

Ama bir er, ülkesine dönmek istemez ve adaya yerleşir. Çavuş neşe içerisinde geri dönüş yolundaki gemide bile o sözü tekrarlamaya devam eder: “Yeni bir İtalya yaratacağız!..”

Filmin finalinde, 40 yıl sonra manganın teğmeni adaya yerleşen eri ziyarete gittiğinde ağzı açık kalır. Çünkü Çavuş da uzun yıllardır geride kalan er ile birlikte adada yaşamaktadır. Teğmen, Çavuş’a dönüp neden geri döndüğünü sorduğunda cevap oldukça nettir: ,

“Yeni bir İtalya yaratmamıza izin vermediler!..”

Genel seçim sonrası CHP Genel Başkanı Özgür Özel de aynı filmdeki Çavuş gibi yeni bir Cumhuriyet Halk Partisi kurmak için yola çıktı. Değişim parolası ile Kılıçdaroğlu’nun, sokak siyasetindense tweet siyasetini benimsemesini yerle bir etti. Örgütündeki genç il başkanları ile ağabey-kardeş ilişkisi kurdu. Yandaş basının İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu ile bir kriz varmış gibi araya fitne sokmak için yaptığı tüm uğraşları boşa çıkardı.

Yerel seçimlerde umulmayan bir zafer alarak Atatürk’ün partisi CHP’yi birinciliğe taşıdı. Ama görüyoruz ki Özel’in üzerinde atamadığı bir sendrom var. Onun adı “1989…”

Böyle bir başarıyı Erdal İnönü’nün aslan sosyal demokratları da yakalamıştı. Bugün Cumhurbaşkanı’nın “bize oy vermezseniz hizmet gelmez” söylemini o günlerde Turgut Özal daha ileri götürüp gazetelere eli kolu bağlı bir belediye başkanı koyarak halkı tehdide kadar gitmişti.

Seçmen de aynı bugün olduğu gibi sandıkta tehdit cümlelerini kuran Özal’a tokadı basmıştı. Özal, memleketi Malatya’yı bile zor kurtarmıştı muhalefetin elinden. Sakarya bile aslan sosyal demokratların olmuştu.

Daha sonrasında SHP’li belediyelerin karıştığı yolsuzluklar, özellikle İSKİ skandalı, İstanbul’da işçilerin grevi ile büyüyen çöp dağları 1991 genel seçimlerinde SHP’ye ağır bir yara aldırdı.

1994’de ilk olarak yerel seçimlerde Sosyal Demokrat Belediyeciliğin sonunu getirip arkasından 1995 genel seçimlerinde de Doğru Yol ve Refah Partisi‘nin önünü açtı.

Şimdi de Özgür Özel 1989’daki tablo ile karşı karşıya kaldı. Devasa bir seçim başarısı ile birlikte omzunda 1989 sendromu bütün ağırlığı ile duruyor.

“Mediterraneo“daki Çavuş’un dediği gibi yeni bir Türkiye mi yaratacak ya da baktı olmuyor, o da Çavuş gibi “Yeni bir Türkiye yaratmama izin vermediler” diyerek, Manisa’daki eczanesinin kasasına geçip reçeteleri mi okuyacak?