Daha dün Bursa Yenişehir’de, Kirazlıyayla’da kesildi ağaçlar. Sınır tanımayan madenciler, sokağa çıkma yasağını fırsat bilmişlerdi. Daha dün Bursa Orhangazi’de, Yeniköy’de

Bugün 10 Ağustos… 10 Ağustos tarihinin Türk siyasal tarihinde önemli bir yeri var. Bundan 7 yıl önce bugün, Cumhuriyet tarihinde

İçin için ağlarlar, tiz bir sesle… Yanarken ağlar ağaçlar!.. Sonra o tiz ses büyük bir çığlığa, gürültülü bir yasa dönüşür.

Artık neredeyse ezberledik ama, “hafıza-i beşer nisyan ile malüldür” diyerek, bir kez de ben yineleyeyim gelişmeleri: Konu aslından bundan tam

Yangın daha yeni başlamıştı ki “Milletimiz cömerttir” deyip hesap numarası verdiler. Valilikler IBAN numaralarını ardı ardına yayınladı. Kızılay durur mu?

İşaret fişeğini Tarım ve Orman Bakanı Bekir Pakdemirli yaktı: “Benim son 5 günlük bilançoda gördüğüm, orman teşkilatı yerleşim yerlerini korumaktan

Önceki gün… Dün… Bugün… Bir haftadır… Hatta çok uzun zamandır… Kendinizi nasıl hissediyorsunuz? “Öfkeli, çaresiz, çok çaresiz, çaresizliğe öfkeli, gergin,

Memleketi derinden sarsan olaylarda hep böyle olurum: Donuklaşırım! Bütün insani duygulardan uzaklaşıp bir robot gibi kendimi sadece işime veririm. Gölcük

Çay! -Çaygillerden, nemli iklimlerde yetişen bir ağaççık (Thea chinensis). -Bu ağaççığın özel işlemlerle kurutulan yaprağı. -Bu yaprağın demlenmesiyle elde edilen

Payende Muhammed İbrahimi… Tam 20 yıl önce tanışmıştım onunla. Henüz 25 yaşında, gencecik bir Tıp öğrencisiydi. İdeali Kardiyoloji Uzmanı olmak

Ayıptır söylemesi, geçenlerde bizim kızın mobilyalarını yeniledik. Çocuk odasının yerini genç odası aldı. Mobilyaların montajı için iki genç geldi. Bir

Önce “gerçekten söylemiş mi?” diye, haberin kaynağına gittim. Zira konuşan sıradan bir isim değildi. Sosyologdu, profesördü, eski milletvekiliydi. Bir zamanlar

Sosyal Güvenlik Uzmanı Özgür Erdursun, Emeklilikte Yaşa Takılanlar (EYT) sorununu her daim gündemde tutan isimlerden. Erdursun’un YouTube’da ETV Türkiye kanalında

Sivas’ın, Madımak’ın, 2 Temmuz’un ateşi en çok kimi yakmıştır diye sorsalar bana, hiç tereddüt etmeden Rıfat Ilgaz derim. Türkiye’nin Madımak

Piyasadan gelen tüm sinyaller gösteriyor ki Türkiye ağır ağır ama emin adımlarla seçim sath-ı mailine giriyor. Her ne kadar Cumhur

Benim emektar Polo’nun kapı döşemeleri ne zamandır dökülüyordu. En sonunda bütçeyi denkleştirip yaptırmaya karar verdim. Bu işlerin doktoru bizim Civanoğlu’dur.

Yıl 1954… Meclis Genel Kurulunda bütçe görüşmeleri tamamlanmış, Menderes Hükümetinin bütçesi 55 kırmızıya karşı 339 beyaz oyla kabul edilmiştir. Başbakan

Rakamları Türk-İş yeni açıkladı: Yoksulluk sınırı 9 bin 331 TL, açlık sınırı 2 bin 864 TL. Açlık sınırı dört kişilik

“Bursa’ya iade- itibar!” başlıklı yazımda, zamansız yitirdiğimiz Prof. Dr. Rana Aslanoğlu’ndan bir alıntı yapmıştım: “Kentin öyküsü kentin kendisinden büyüktür. Başka

Şarkıcılığı küçümsediğimden değil, ama sanatçıyla şarkıcı arasındaki ayrımın iyice silikleştiği, tüketim kültürünün tüm acımasızlığıyla egemen olduğu bir dönemdeyiz. Farkı ortaya

Yusuf Karayiğit… 39 yaşındaydı… Osmaniye’de yaşıyordu… Piyanistti… Ağahan Yerdelen… 41 yaşındaydı… Adanalı’ydı… Üflemeli çalgılarda üstüne yoktu… Duran Ay… İstanbul’da yaşıyordu…

En uzun günün sonunda beklenen müjde geldi! Mayısta kapandık, haziranda açıldık, temmuzda saçılıyoruz… Saçılmaya çoktan hazırdık. Öyle ki sözde en

Mesleğe “müvezzilik”le başlayan, çok sayıda gazetede muhabirlik, yöneticilik ve yazarlık yapan Necmi Onur’un “Unuttuğumuz Doğu” adlı kitabında yer verdiği bir

Bursa üzerine okumalar yaparken, Bursa Defteri’nin 20 yıl önceki sayılarından birinde Prof. Dr. Rana Aslanoğlu’nun bir makalesine rastladım. Zamansız yitirdiğimiz