Siyasetin hayatımızın her alanında böylesine belirleyici olması endişe verici olsa da bizim gibi ülkeler için bir gerçeklik. Siyasi eğilimin yönü adalet, sağlık, eğitim, ekonomi ve diğer tüm toplumsal parametreleri yakından etkiliyor.
Çünkü siyasetler üstü bir ülke politikamız, on yıllara dayalı programlarımız yok ne yazık ki. Olmasını da istemiyoruz ve şöyle diyoruz siyaset biçimimizden memnun olanlara; ‘Biz gidersek elinizdeki imkanlar ortadan kalkar!’
Oysa devlet böyle bir şey değil. Siyasi kimliklerin bahşettikleri ile vatandaşın yetinmeye çalışması değil devlet dediğiniz kurum. ‘Üst akıl’ diyebileceğimiz, konusunda uzman kişilerin belirledikleri politik yaklaşımların tüm kurumlarda doğru ve uzun süreli yürütülmesini sağlayan yapıdır devlet.
Bizde gerçekleşmesi zorlu bir hayali devlet anlayışını ortaya koyduktan ve özendiğim yaklaşımı dillendirdikten sonra çok net biçimde ifade edeyim ki, gençler de bu konuda benimle aynı fikirdeler.
Bir kavanozun içine sıkışmak istemeyen gençler, sürekli bir tehdit altında ve gelecekten umutsuz sürdürdükleri yaşamlarında başka ülke topraklarında umut yeşertmek istiyorlar artık.
Bunun için benimsenen çeşitli yöntemler var. Erasmus programları bunlardan en bilineni.
Yakın zamanda Milli Eğitim Bakanlığı’ndan şöyle bir uyarı gelmişti bu konuda:
‘Erasmus’a giden öğrenciler iltica ediyor!’
Hatta MEB Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürü Hasan Ünsal imzalı yazıda, Erasmus programı ile yurt dışına giden öğrencilerin, bulundukları ülkede iltica ettiklerine dikkat çekilerek, iltica etme riski olan öğretmen ve öğrencilerin AB programlarına seçilmemesi talimatı verilmişti.
Sözcü gazetesinden Sultan Uçar’ın haberine göre, yurt dışına iltica etme riski olan öğretmen ve öğrencilerin AB programlarına seçilmemesi talimatı veren Genel Müdür Ünsal,
“Erasmus kapsamında yer alan hareketlilik faaliyetleri ve staj programlarına yönelik son zamanlarda Genel Müdürlüğümüze şikayetler gelmektedir. İletilen şikayetlerde, program kapsamındaki hareketlilik ve staj planlamasının dışına çıkıldığı, gidilen ülkede kalmaya meyledildiği ifade ediliyor.
Bu tür vakaların artması ülkemizin, yürütmekte olduğu programların ve resmi pasaportlarımızın saygınlığı açısından olumsuz bir durum oluşturuyor. Erasmus programı başta olmak üzere, uluslararası fon kaynaklı projelerde yapılacak her türlü çalışma ziyareti veya staj uygulamasına dahil olacak katılımcıların, seçim süreçlerinin titizlikle takip edilmesi gerekmektedir!” uyarısında bulunmuş.
Türkiye’den her yıl yaklaşık 20 bin öğrenci bu tür programlarla yurt dışına gidiyor. Son 15 yılda 500 bin öğrenci bu koşullarda yurt dışına gitti.
Kaçı geri geldi, belli değil!
Konuyla ilgili TBMM’ye bir soru önergesi veren CHP Bursa Milletvekili Yüksel Özkan, Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer’in yanıtlaması için şu soruları sormuş:
– Erasmus ve Uluslararası fon kaynaklı projelere katılan öğrenci ve öğretmenlerin gittikleri ülkelerden ülkemize geri dönmedikleri iddiaları doğru mudur?
– Söz konusu iddialar doğru ise 2021-2022 yıllarında kaç öğrenci ve kaç öğretmen ülkemize geri dönmemiştir?
– Hangi ülkeye kaç öğrenci ve kaç öğretmen iltica etmiştir?
– Milli Eğitim Bakanlığı’na yurt dışına iltica etme riski olan öğretmen ve öğrencilerin AB Programlarına seçilmemesi talimatı verildiği doğru mudur? Doğru ise bu seçimi neye göre ve nasıl yapacaksınız?
Doğrusunu isterseniz soru önergesinin yanıtlanacağını düşünmediğim gibi, bu soruların yanıtlarını Milli Eğitim Bakanlığı’nın da halen araştırdığına eminim.
Sadece gençlerimiz değil imkanını bulan her kesimden vatandaşımız artık umutlarını başka ülkelere bağlıyor. Belki mülteciler gibi botlarla kaçmıyoruz ülkemizden ama sessizce uzaklaşıyoruz bu topraklardan. Üstelik herkes bu tablonun farkında. Her evde yurt dışına gitme hazırlığı yapan bir kişi var.
Bu noktada asıl önemli soru; ‘Eğitimli ya da eğitimsiz gençlerimiz neden ülkemizden kaçmayı bir çözüm olarak düşünüyor?’ sorusudur.
Bunun yanıtını bulabilirsek meseleyi kökten çözeceğiz.
