“Bugün tarihe bi baktım da tam 13 gün geçmiş… Mesut’un hastaneye kaldırıldığı günü,neler yaşadığımı, nasıl Ankara’ya gittiğimizi nasıl anlatsam bilemiyorum. Orayı bir türlü toparlayamıyorum hala kafamda. Tek bildiğim 1 dakika sonramızın asla garantisi yok… Babam öldüğünde 20 yaşındaydım, Annem trafik kazası geçirip 1 ay yoğun bakımda kaldığında 27. Şimdi 38. Bu da sonrasında yaşadığım en zorlu yoldu. Hem de anne olarak. Dilerim ki son olsun. O korkunun tarifi mümkün değil! Şimdi şu anıma ne kadar şükretsem az.”

“13 gündür telefonum 2 dakikadan fazla çalmadan durmadı, mesaj kutum doldu taştı. Allah sevenlerden razı olsun. Arayan soran dua eden gelen giden tüm tanıdıklarım, dostlarım, sevdiklerim, ailem. Tanımayıp ta ailesinden biri gibi dua edenlerim. Hakkınızı helal edin,iyi ki varsınız.Yalnız olmadığını bilmek kadar güzel şey var mı? Hayatta herşey bizler için, bu yollardan malesef herkes bir şekilde geçicek, duam herkesin en kolay şekilde atlatması. Hepinizi çok seviyorum”